دروازه براندنبورگ نماد برلین

این دروازه در سال ۱۷۸۸ تا ۱۷۹۱ توسط پادشاه فریدریش ویلهلم دوم ساخته شد، و قریب به دویست و بیست  سال قدمت دارد. مجسمه‌ گودریگا، ارابه‌ چهار اسب که توسط الهه‌ پیروزی رانده می شود، بر بالای دروازه قرار گرفته است. این دروازه به عنوان نمادی از آداب و سنن قدیمی ملت آلمان و بخشی از استحکامات قدیمی شهر بود.بنا در سال ۱۷۳۰ ساخته شد و یک مجموعه کاملا غنی از تمدن ملت آلمان را در خود داشت.دروازه توسط کارل گوتان لنخاس به دستور فردریک ویلیام دوم طراحی شد.دروازه دارای دوازده ستون سبک به سبک معماری قدیم یونان باستان و شش ستون روبروی هم در زیر بنا ساخته شد.

این دروازه مانند نگهبانی در کنار میدان پاریز قرار گرفته است و بر خلاف سابق، اکنون دیگر برای همیشه بر روی گردشگران باز است و در حال حاضر یکی از شناخته شده ترین نشانه های آلمان است. دروازه براندنبورگ یکی از بهترین دیدنی های آلمان و جاذبه های گردشگری برلین به شمار می رود. در بالای دروازه بنایی از ویکتوریا الهه پیروزی سوار بر ارابه ی که چهار اسب آنرا پیش می برد وجود داشت این طراحی بر طبق دروازه پروپیلایی که دروازه ورود آکروپولیس در آتن بود در برلین ساخته شده است.طراحی دروازه براندنبورگ اساس بدون تغییر از زمان تکمیل خودش باقی مانده است و در دوره های مختلف تاریخ آلمان نقش و نماد متفاوتی در سیاست این کشور ایفا کرده است.پس از شکست پروس در برابر قوای فرانسه و ورود ناپلئون به برلین دستور داد تا این ارابه و الهه را به دروازه پاریس منتقل کنند ولی پس از اشغال پاریس این ارابه دوباره به جای اصلی خود برگشت و یک صیب آهنین هم به عنوان قدرت پروس در سال ۱۷۹۳ به آن افزوده شد.ولی در آن زمان فقط خانواده سلطنتی اجازه عبور از این دروازه را داشتند و همچنین گاهی اوقات هم سفیران کشورهای مختلف را از زیر این دروازه عبور می دادند.

وقتی نازیها به قدرت رسیدند از این دروازه به عنوان یک نماد قدرت حزب نازی استفاده کردند.پس از جنگ جهانی دوم که دروازه آسیب هایی دید و در روی ستون هایش نشانه های از جای تیر و توپ وجود داشت و دو دولت برلین شرقی و غربی پس از یک تلاش مشترک دوباره آنرا بازسازی کردند تا دوباره به زیبایی گذشته خودش برگردد.همچنین در بیست و یک دسامبر سال۲۰۰۰ هزینه ای حدود شش میلیون یورو برای مرمت و زیبا سازی دوباره آن اختصاص داده شد.هم اکنون دروازه براندنبورگ فقط برای عبور عابران پیاده سنگفرش شده است و ماشینی نمی تواند از زیر آن عبور کند.

در زمان جنگ سرد یک آلمان به دو قسمت شرقی و غربی تبدیل شده بود این دیوار هم یک مرز میان آلمان غربی و شرقی بود.پس از به قدرت رسیدن ویلی برانت شهردار برلین غربی مردم در محل دروازه تجمع کردند و خواستار پیوند دوباره مردم آلمان با هم بودند.پس از این تجمع نیروهای شرقی از ترس برخواستن مردم راه های منتهی رسیدن به دروازه را بستند تا کسی نتواند به دروازه نزدیک شود.اما هنگامی که در سال ۱۹۸۹ انقلاب رخ داد و دوباره دو آلمان متحد شدند هزاران نفر زیر دروازه به شادی پرداختند و دروازه دوباره نمادی از آزادی و وحدت شهر برلین شد.همچنین این دروازه مکان دیدار هلموت کوهل صدراعظم آلمان غربی و هانس موردو نخست وزیر آلمان شرقی پس از اتحاد آلمان بود.پس از این واقعه هم دروازه به عنوان محل اصلی جشن سالگرد اتحاد دوباره آلمان و فروریختن دیوار برلین در شب ۹نوامبر انتخاب شد و در همین از سال مدم در زیر این دروازه به شادی می پردازند.